السلام علیک یا شمس الشموس یا انیس النفوس یا غریب الغرباء و معین الضعفاء و الفقراء یا سلطان ابا الحسن یا علی ابن موسی الرضا المرتضی علیک آلاف التحیّة و الثناء

فرا رسیدن میلاد مسعود حضرت شمس الشموس،سلطان طوس،آقا امام رضا علیه السلام بر مادرشان، خاتون فاطمه ی زهرای اطهر و معصومین اطهار صلوات الله علیهم به خصوص حضرت بقیة الله العظمی ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و همه ی شیعیان و محبین و ارادتمندان آقا امام رضا که عزیز دل مردم ایران است مبارک باد.

بار الها

مصادف شدن میلاد خجسته ی امام هشتم را با روز8/8/88به فال نیک می گیریم،انشا الله که به حق این امام غریب در ظهور امام زمانمان تعجیل بفرمایی و چشمان گنهکار ما را به دیدن روی آن حضرت منور کنی و ما را از ملتزمان و شهدای رکاب آن حضرت قرار دهی.

الهی آمین

بالنبی و آله بالاخص مولنا علی بن موسی الرضا علیه السلام

اللهم صل علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم

بندگان خاص خدا چنین کسانی اند:
1- با تواضع در زمین حرکت می کنند.

و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا
2- آن گاه که جاهلان اینان را به عتاب خطاب کنند، با سلامت نفس و زبان خطاب کنند، و با سلامت نفس و زبان خوش جواب می دهند.

و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما
3- شب ها را با عشق خدا و برای رضایت او به سجده و قیام سپری می کنند.
4- دایم با دعا و تضرع می گویند: (( پروردگارا! عذاب جهنم را از ما دور کن که بد عذابی است و جهنم بد منزل و بد سرانجامی است . ))

ربنا اصرف عنا عذاب جهنم ان عذابها کان غراما
5- در انفاق کردن اسراف نمی کنند و میانه روی را پیشه خود می سازند.
6- برای خدا شریک قایل نمی شوند و فقط خدای را می خوانند.
7- از قتل و جنایتی که خدا آن را حرام کرده است ، پرهیز کنند.
8- هرگز گرد عمل زشت زنا نمی گردند که هر کس مرتکب این عمل زشت شود، کیفر جاودانه اش را خواهد دید و در قیامت عذابش دو چندان خواهد شد، مگر کسانی که توبه کنند و اعمال نیک انجام دهند که در این صورت ، خداوند گناهان آنان را به ثواب مبدل خواهد کرد و هر کس توبه کند، البته خداوند توبه اش را می پذیرد.
9- به ناحق شهادت نمی دهند.
10- هر گاه متذکر آیات الهی شوند، همچون کوران و کران از کنار آن نمی گذرند، بلکه با دلی آگاه و چشمی بینا آن را مشاهده کرده و در آن تامل می کنند، تا به مقام معرفت و ایمانشان افزوده شود.
11- به هنگام دعا با خدای خود می گویند: پروردگارا! از همسران و فرزندان ما کسانی را قرار ده که مایه روشنی چشم ما شوند و ما را سرخیل پاکان جهان و پیشوای پرهیزکاران قرار بده .

ربنا هب لنا من ازواجنا و ذریتنا قرة اعین و اجعلنا للمتقین اماما
پاداش صبر چنین بندگانی قصرهای بهشتی خواهد بود که در آنجا با سلام و درود و شادمانی با یکدیگر ملاقات می کنند و در بهشت زیبا برای ابدیت و همیشه (جاودان ) خواهند بود.

به نقل از:
http://www.ms9627.blogfa.com

.................................................

ابوبصیر می گوید: حضرت باقر (علیه السلام) به همراه فرزندش امام صادق (علیه السلام) هنگام خارج شدن از قصر هشام در مقابل قصر با جمعیتی انبوه روبرو می شوند. وقتی از وضع آنها می پرسد، می گویند: اینها کشیشان و راهبان مسیحی هستند که در مجمع بزرگ سالیانه خود منتظر آمدن اسقف اعظم هستند تا مشکلات علمی آنان را حل کند.

حضرت باقر (علیه السلام) می فرماید: همراه فرزندم به صورت ناشناس در آن مجمع شرکت کردم. طولی نکشید اسقف اعظم وارد شد در حالی که خیلی سال خورده و پیر شده بود. با شکوه و احترام در صدر مجلس نشست. نگاهی به جمعیت انداخت و سیمای باقر العلوم (علیه السلام) او را جذب کرد.

گفت: از ما مسیحیان هستی یا از مسلمانان؟
حضرت فرموند: از مسلمانان.
گفت: از دانشمندان آنانی یا افراد نادان؟
حضرت فرموند: از افراد نادان آنها نیستم.
گفت: اول من سؤال کنم یا شما؟
حضرت فرموند: اگر مایلید، شما سؤال کنید.
گفت: شما به چه دلیلی ادعا می کنید که اهل بهشت غذا می خورند و می آشامند، ولی مدفوعی ندارند؟ آیا دلیل و برهانی و نمونه ای برای آن دارید؟
حضرت فرموند: بلی، نمونه آن جنین در رحم مادر است که غذا می خورد و می نوشد، ولی مدفوعی ندارد.
گفت [با تعجب]: شما گفتی از دانشمندان نیستی!
حضرت فرموند: گفتم از نادانها نیستم.
گفت: خبر بده مرا از لحظه ای که نه از شب است و نه از روز.
حضرت فرموند: ساعتی از طلوع شمس که نه از شب است و نه از روز و در آن لحظه، بیماران شفا می گیرند.
گفت [با عصبانیت]: مگر نگفتنی از دانشمندان نیستم!
حضرت فرموند: من فقط گفتم از جهال آنان نیستم.
گفت: به خدا! پرسشی می کنم که در جواب آن در بمانی.
حضرت فرموند: هر چه داری، بپرس!
گفت: خبر بده از دو مردی که با هم متولد شدند و با هم از دنیا رفتند اما یکی پنجاه سال و دیگری 150 سال داشت.
حضرت فرموند: عزیز و عزیر.
گفت: به چه دلیل عقیده دارید که نعمتهای بهشتی بر اثر مصرف کم نمی شود؟ نمونه ای برای آن دارید؟
حضرت فرموند: بلی، نمونه روشن آن آتش است که اگر صد چراغ را با آن روشن کنیم، آتش اول به حال خود باقی است.

بعد از همه سؤالات، با عصبانیت و ناراحتی فریاد کشید: "مردم! دانشمند والا مقامی را آورده اید تا مرا رسوا سازید! به خدا سوگند! تا دوازده ماه مرا در میان خود نمی بینید".
این را گفت و از مجلس بیرون رفت.

به نقل ازوبلاگ پر محتوای استاذنا

http://ostazona.blogfa.com/

ولادت امام رضا ( ع) مبارک  

منبع : سایت تبیان